โดย : งูเขียว หางบอบช้ำ
ภาพประกอบ : https://pixabay.com
มันเป็นอนิจจัง
มนุษย์ก็เหมือนสสารชนิดหนึ่ง
ที่รอวันร่วงโรยแตกดับ
อยู่ไปนานวันเข้าก็เริ่มสูญเสียความสมดุล
ระบบการทำงานของร่ายกายก็ช้าลงไปเรื่อยๆ
หลีกหนีไม่พ้นความตายในที่สุด
ร่างกายเน่าเปื่อยผุผัง
ไม่เที่ยงแท้แน่นอน
ไม่มั่นคงยั่งยืน
กลับคืนสภาพเดิมได้ยาก
จากธรรมชาติสู่ธรรมชาติ
ทั้งในสถานะของแข็งของเหลวและก๊าซ
มันเป็นอนิจจัง
รู้แล้วเหยียบไว้
อย่าได้ทำเป็นตื่นตูม.
เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 2563
