ต้อยต่ำผู้หนึ่ง อาศัยเกาะติดเปลือกโลกโดยสารรอบดวงอาทิตย์มาค่อนชีวิต หอบหิ้วกระบี่ไล่ล่าคว้าฝัน ประสบการณ์ทั้งร้ายและดีล้วนผ่านมาหมดสิ้น ทุกอารมณ์ ทุกความรู้สึกนึกคิด ล้วนเคยได้ลิ้มลองและเรียนรู้ จากกระบี่ในใจ จนถึงใจไร้กระบี่ เข้าใกล้จุดไร้ตัวตน เมื่อความคิดเดินทางมาถึง ณ จุดหนึ่ง ก็แค่อยากแบ่งปัน อยากชี้โพรงให้กระรอก
ทำไมต้องงูเขียว ทำไมหางต้องบอบช้ำ อันนี้ไม่ถือเป็นสาระสำคัญแต่อย่างใด ขอทิ้งไว้ให้เป็นปริศนาก็แล้วกันด้วยรักจากใจ
✎ โดย : งูเขียว หางบอบช้ำ
ข้าไม่ได้อยากเป็นนักเขียนที่เยี่ยมยอด
ข้าแค่อยากคิดอยากเขียน ข้าก็เขียนผมก็คิด
ข้าไม่ได้อยากเป็นนักเดินทางผู้ยิ่งใหญ่
ข้าแค่ชอบที่จะร่อนเร่พเนจรไปหาที่อยู่ที่ตายสวยๆ
ข้าไม่ใช่พวกรู้จริงรู้แจ้งแสร้งกลบเกลื่อน
ข้าแค่รู้จักตัวตนเข้าใจผู้คนที่เป็นไป
ข้าแค่ไม่ใช่ใคร
ข้าแค่เบื่อคนบ่น คนเบื่อคนบ่นผู้ยิ่งยง.